In één klap hoger uitkomen met je energiekosten is geen uitzondering meer, en dat heeft alles te maken met het huidige klimaatbeleid. Veel mensen vragen zich af waarom de energierekening blijft stijgen, zelfs als je minder verbruikt.
In deze blog lees je waar die rekening precies vandaan komt, wie wat betaalt en waarom dit nog jaren zal doorwerken.
Stijgende energiekosten uitgelegd
Een hogere energierekening komt niet uit de lucht vallen, maar vloeit voort uit keuzes van politici. Volgens energiedeskundige Martien Visser lopen de energiekosten met meer dan 1.000 euro per jaar op en houdt die stijging zeker tien jaar stand.
Dat komt niet door een plotseling tekort aan energie, maar door maatregelen die opstapelen en doorwerken in je portemonnee.
Vanaf 2026 gaat de belasting op gas fors omhoog, vooral voelbaar voor huishoudens met een cv-ketel. Daarbovenop verhogen netbeheerders hun tarieven, omdat de vaste kosten van het gasnet over minder gebruikers moeten worden verdeeld.
Gas wordt duurder, ook als je minder gebruikt
Wie nog op gas kookt of verwarmt, merkt dat de kosten per kubieke meter stijgen. Dit komt onder meer doordat minder gasaansluitingen en lagere export betekenen dat buitenlandse partijen minder bijdragen aan het gasnet. De resterende gebruikers dragen daardoor zwaarder bij aan dezelfde infrastructuur.
Visser vat het samen: met minder mensen op het gas wordt het per persoon duurder om het netwerk draaiend te houden. Je kunt zuinig stoken, maar de vaste en fiscale componenten bewegen niet met je mee.
Groen gas, rode cijfers voor huishoudens
In 2027 komt er nog een extra factor bij: de verplichting voor leveranciers om een groeiend aandeel groen gas te leveren. Op papier is dat duurzaam, maar in de praktijk is het juist duurder dan aardgas. Leveranciers berekenen die hogere inkoopkosten door, waardoor de gasprijs verder oploopt.
Het resultaat is een prijsstijging die voelt als een verkapte belasting. Zelfs voor wie weinig verbruikt, tikt het door deze constructie toch aan.
Wie betaalt de transitie?
De energietransitie vraagt om investeringen, maar de rekening komt nu vooral terecht bij gewone huishoudens.
Wie geen budget heeft voor zonnepanelen, warmtepompen of isolerende maatregelen, belandt sneller in het dure tariefspoor van belastingen en netkosten. Subsidies bestaan, maar ze landen vaak daar waar de eigen middelen al aanwezig zijn.
Zo ontstaat er een tweedeling tussen meedoeners en achterblijvers. Visser noemt het hard: de hardwerkende Nederlander fungeert als melkkoe van het klimaatbeleid.
Draagvlak onder druk
Volgens Visser kalft het draagvlak af als de kosten ongemerkt en stap voor stap stijgen. Mensen willen best vergroenen, maar niet als dat hun financiële buffer sloopt. Dat gevoel van dwang zet een rem op de bereidheid om mee te bewegen.
Als burgers vooral de pijn ervaren en weinig houvast krijgen, schuift de beeldvorming richting wantrouwen. Dan wordt klimaat niet langer geassocieerd met verbeteren, maar met betalen zonder duidelijk perspectief.
Kiezen voor dure routes
De kritiek is niet nieuw: er wordt al jaren gewaarschuwd voor te snelle en te kostbare keuzes. Politiek Nederland leunt zwaar op wind, biomassa en waterstof, terwijl volgens critici robuuste opties als kernenergie en modern gas meer zekerheid bieden. Het gevolg is een optelsom van problemen die elkaar versterken.
Denk aan overbelaste elektriciteitsnetten waar nieuwe aansluitingen vastlopen. Bedrijven die naar het buitenland vertrekken vanwege energiekosten die hier te hoog worden.
En huishoudens die elke maand verder in de knel komen terwijl de overheid met subsidies probeert de ergste pijn te dempen.
De kettingreactie van hogere kosten
De impact van hogere energiebelastingen reikt verder dan de voordeur. Bedrijven rekenen stijgende energielasten door in producten en diensten, waardoor prijzen andersom weer bij jou terechtkomen. Dat merk je bij dagelijkse uitgaven, van boodschappen tot mobiliteit.
Zo betaalt uiteindelijk bijna iedereen mee, ook als je denkt buiten het trefvlak te blijven. De last verschuift en vergroot zich in de keten.
Een structurele trend, geen piekje
Visser schetst geen tijdelijke hobbel, maar een pad dat jaren doorloopt. Zolang de huidige koers wordt aangehouden, zal het totaalbedrag voor energie jaar op jaar toenemen. Het gaat dus niet om een incident, maar om een structureel patroon.
Daarom is de vraag niet of de rekening stijgt, maar hoe ver dit nog doorzet. En wat dat doet met koopkracht en vertrouwen.
Politieke trots, lege huishoudboekjes
De tegenstrijdigheid is zichtbaar: ambitieuze doelen leveren applaus op in Den Haag, terwijl huishoudens elke maand krapper zitten.
In korte tijd is de gemiddelde energienota al honderden euro’s opgelopen, met vooruitzichten die opnieuw omhoog wijzen. Dit wringt met termen als investeren in de toekomst wanneer je saldo vandaag krimpt.
Het verhaal laat zich raden: als het financiële plaatje niet klopt, verliezen mensen het geduld. De realiteit op de rekening weegt zwaarder dan de belofte op papier.
Nuchter beleid boven dure symbolen
Volgens Visser is er geen behoefte aan nóg meer regels of subsidies op subsidies. Hij pleit voor keuzes die betaalbaarheid en betrouwbaarheid vooropzetten. Daarbij noemt hij nadrukkelijk kerncentrales, een serieuze rol voor gas als overgangsbrandstof en het stoppen met onrendabele projecten die voornamelijk geld verteren.
Zijn kernpunt: wees eerlijk over de kosten en de consequenties. Alleen met transparantie is er nog draagvlak te behouden voor de lange rit.
Wat betekent dit concreet voor jou?
Reken erop dat de energiekosten niet vanzelf dalen, ook niet als je minder verbruikt. Belastingstappen, netwerktarieven en de bijmenging van groen gas drukken allemaal dezelfde kant op.
Dat vraagt om bewuster plannen, bijvoorbeeld door je verbruik te volgen en realistische keuzes te maken binnen je mogelijkheden.
Vraag jezelf af: past mijn woning en budget bij een grote verbouwing, of is temporiseren verstandiger? En is het zinvoller om eerst kleine maatregelen te nemen, of wacht je op duidelijkheid in beleid? Niemand heeft belang bij impulsbesluiten die later duurder uitpakken.
Zo praat je erover aan de keukentafel
– Houd het simpel: wat betalen we nu, wat verandert er, en wat kunnen we zelf doen?
– Bepaal wat je wél in de hand hebt: verbruik, timing van aankopen en onderhoud van apparaten.
– Spreek doelen af die haalbaar zijn, zodat je niet strandt op te grote stappen in één keer.
Veelgestelde vragen over energiekosten en klimaatbeleid
FAQ
Waarom stijgen mijn energiekosten terwijl ik minder verbruik?
De stijging komt niet alleen door verbruik, maar vooral door belastingen, netwerktarieven en verplichte bijmenging van duurder groen gas. Die componenten gaan omhoog, los van jouw aantal kubieke meters.
Wat verandert er aan de belasting op gas vanaf 2026?
De belasting op gas gaat fors omhoog, wat vooral huishoudens met een cv-ketel raakt. Daardoor kan de jaarlijkse rekening honderden euro’s extra bedragen.
Waarom worden netbeheerkosten duurder als minder mensen gas gebruiken?
De vaste kosten van het gasnet blijven bestaan, maar worden verdeeld over een kleinere groep gebruikers. Met minder aansluitingen wordt ieders aandeel in die kosten groter.
Wat betekent de bijmenging van groen gas voor mijn rekening?
Leveranciers moeten vanaf 2027 een groter aandeel groen gas leveren, en dat is duurder dan aardgas. Die hogere inkoopkosten worden doorberekend, waardoor de gasprijs per kubieke meter stijgt.
Is er een einde in zicht voor de stijging van energiekosten?
Volgens Martien Visser is de stijging structureel en houdt die zeker een decennium aan. Zolang het huidige beleid wordt doorgezet, blijven de lasten jaarlijks toenemen.
Bron: Dagelijkse Standaard
